| مقایسه کارایی حذف رنگزای طبیعی اسپرک با استفاده از روش های اکسیداسیون و جاذب ساقه برنج |
| کد مقاله : 1010-CNF (R1) |
| نویسندگان |
|
زهرا شاهی *1، محمد خواجه مهریزی2، سید منصور بیدکی3، فاطمه کاظمی4 1دانشجوی دکتری، دانشگاه یزد، دانشکده مهندسی نساجی 2دانشیار، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه یزد. 3دانشیار، دانشکده مهندسی نساجی،دانشگاه یزد 4دانشجوی کارشناسی، دانشگاه یزد، دانشکده مهندسی نساجی |
| چکیده مقاله |
| در صنعت نساجی دو مرحله اصلی رنگرزی و تکمیل، حجم زیادی از پساب با غلظت رنگ بالا تولید می‌کنند. ورود این پساب ها به محیط، موجب اختلال در محیط‌های آبی و محیط زیست می‌شوند. بنابراین لزوم حذف این آلاینده‌ها ضروری می‌باشد. در این تحقیق، رنگبری از پساب رنگزای طبیعی اسپرک با استفاده از روش-های اکسیداسیون (ازن‌دهی، UV)، بوسیله اسپکتروفوتومتر نور مرئی- ماورا بنفش مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین جهت مقایسه این روش‌ها با جذب سطحی، از جاذب طبیعی ساقه برنج که جزء مواد لیگنوسلولزی فراوان و ارزان قیمت در کشور است، استفاده شد و کارایی جذب آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر اسیدیته، دما، زمان، مقدار جاذب ساقه برنج و رنگزا بر میزان جذب رنگ مورد برررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصله، روش ازن‌زنی در مقایسه با روش جذب سطحی و UVمؤثرترین فرآیند رنگبری از رنگ طبیعی اسپرک را دارا می‌باشد. بیشترین راندمان رنگزدایی با ازن (92/40%) در pH اسیدی و مدت زمان 1 ساعت حاصل شد. |
| کلیدواژه ها |
| پساب نساجی، حذف رنگ، ازن‌زنی، جاذب طبیعی ساقه برنج. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
